فاطمه زمانی؛ محمدتقی اقدسی؛ زهرا فتحی رضائی
چکیده
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کنندگی سبک یادگیری و هوش هیجانی دانش آموزان در یادگیری مهارت پنجه به روش مشارکتی انجام شد.روش پژوهش: روش تحقیق از نوع نیمه تجربی است که ۴۸ دانش آموز دختر مقطع متوسطه اول،بصورت در دسترس انتخاب شدند و در‌یکی از چهار گروه: سبک یادگیری واگرا با هوش هیجانی پایین/بالا و سبک یادگیری همگرا ...
بیشتر
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کنندگی سبک یادگیری و هوش هیجانی دانش آموزان در یادگیری مهارت پنجه به روش مشارکتی انجام شد.روش پژوهش: روش تحقیق از نوع نیمه تجربی است که ۴۸ دانش آموز دختر مقطع متوسطه اول،بصورت در دسترس انتخاب شدند و در‌یکی از چهار گروه: سبک یادگیری واگرا با هوش هیجانی پایین/بالا و سبک یادگیری همگرا با هوش هیجانی پایین/بالا قرار گرفتند. آزمودنی‌ها پس از پیش آزمون و گذراندن دوره در محیط آموزشی با بکارگیری الگوی یادگیری مشارکتی، در آزمون یادداری فوری،یادداری و انتقال شرکت کردند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه‌های سبک‌های یادگیری کلب، هوش هیجانی گلمن و آزمون والیبال فرنچ – کوپر بود. در تجزیه و تحلیل داده‌ها در قسمت آمار توصیفی،میانگین و انحراف استاندارد و در قسمت آمار استنباطی از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و مرکب (4×4) درسطح معناداری 05/0 استفاده شد.یافته‌ها: یافته ها حاکی از آن است که بین میزان یادداری فوری،یادداری و انتقال مهارت پنجه والیبال به روش مشارکتی در افراد دارای سبک یادگیری همگرا و واگرا با هوش هیجانی بالا و پایین تفاوت معناداری وجود دارد؛طوری که در مراحل یادداری فوری، یادداری و انتقال گروه دارای سبک یادگیری واگرا با هوش هیجانی بالا، بالاترین و گروه دارای سبک یادگیری همگرا با هوش هیجانی پایین، پایین‌ترین امتیاز را کسب کردند.نتیجه گیری: توجه به نقش سبک‌های یادگیری و هوش هیجانی دانش آموزان در آموزش مهارت پنجه اهمیت دارد. به‌علاوه بنظر می رسد الگوی یادگیری مشارکتی روش مناسبی برای استفاده در ساعات ورزش محسوب می گردد.
زهرا فتحی رضائی؛ الهام خداداده؛ سید حجت زمانی ثانی
چکیده
مقدمه: شواهد پژوهشی حاکی از آن است که محیط عاملی مهم در بهبود تحول کودکان است. با این حال تحقیقات اندکی در جامعۀ کودکان روستایی در زمینۀ تأثیر فراهم‌سازی حرکتی بر توانایی‌های شناختی انجام گرفته است. ازاین‌رو هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط فراهم‌سازهای محیط رشدی کودکان روستایی در توانمندسازی کارکردهای اجرایی آنان بود.روش پژوهش: ...
بیشتر
مقدمه: شواهد پژوهشی حاکی از آن است که محیط عاملی مهم در بهبود تحول کودکان است. با این حال تحقیقات اندکی در جامعۀ کودکان روستایی در زمینۀ تأثیر فراهم‌سازی حرکتی بر توانایی‌های شناختی انجام گرفته است. ازاین‌رو هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط فراهم‌سازهای محیط رشدی کودکان روستایی در توانمندسازی کارکردهای اجرایی آنان بود.روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع پس‌رویدادی به روش همبستگی بود که به‌صورت میدانی و با هدف کاربردی بودن انجام گرفت. جامعۀ آماری تحقیق، کودکان دبستانی 8 تا 10 سالۀ (با میانگین 9/10 سال) استان آذربایجان شرقی بودند و نمونۀ تحقیق، 93 نفر از این کودکان بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند و در تحقیق شرکت کردند. به‌منظور سنجش فراهم‌سازی رشد حرکتی در محیط خانه از پرسشنامۀ فراهم‌سازهای رشد حرکتی درشت و برای سنجش کارکردهای اجرایی از آزمون بریف استفاده شد.یافته‌ها: بر اساس یافته‌های آزمون رگرسیون خطی چندگانه، بین فراهم‌سازهای رشد حرکتی و بازداری (0/042=P) و نیز بین فراهم‌سازهای رشد حرکتی و آغازگری (0/008=P) در کودکان 8 تا 10 ساله، رابطۀ مثبت و معناداری مشاهده شد. همچنین بر اساس یافته‌ها، بین فراهم‌سازهای رشد حرکتی اعم از تحریک‌کننده‌ها، محیط خانه و اسباب‌بازی‌های حرکتی و سایر مؤلفه‌های کارکردهای اجرایی رابطۀ معناداری مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج تحقیق حاضر، محیط زندگی کودکان عاملی مهم در پیش‌بینی مؤلفه‌هایی از کارکردهای اجرایی آنان است. بر همین اساس، پیشنهاد می‌شود که در دوران کودکی، به‌منظور بهبود کارکردهای اجرایی، کودکان در محیط‌های غنی‌تری (از لحاظ وجود فراهم‌سازهایی همچون اسباب‌بازی‌های حرکتی) قرار گیرند.
